ما بارها در مجله خود از بناهای مشهور شیراز از جمله سعدیه، حافظیه، مسجد نصیرالملک و… نام برده‌ایم اما این بار قصد داریم از جاهایی نام ببریم که در واقع جاذبه های فراموش شده شیراز به حساب می‌آیند و کمتر کسی از وجود آنها با خبر است. از میان شهرهای پر جاذبه ایران، شیراز با بیش از ۵۰ باغ و ده‌ها اثر تاریخی در دل مردم ایران جور دیگر نشسته است. این شهر پرجاذبه هر ساله گردشگران بسیاری را از داخل و خارج کشور به خود جذب می‌کند و تورهای داخلی و خارجی برای بازدید از آن، طبق هر سال برگزار می‌شوند. به نظر می‌رسد، بازدید کنندگان خارجی علاقه بیشتری نسبت به فرهنگ و جاذبه‌های آن نشان می‌دهند.
این شهر زیبای جنوبی در تمام فصول آمادگی میزبانی از گردشگران را دارد و شما در هر فصل که به آنجا سفر کنید، با زیبایی‌هایش غافلگیر خواهید شد. شیراز در بهار و تابستان، بیشتر از سایر فصل‌ها، توریست جذب می‌کند. به ویژه در اردیبهشت ماه که بوی بهار نارنج در تمام آن پخش می‌شود. سفر به شیراز از دو طریق هوایی و زمینی امکان پذیر است. اگر ماشین شخصی ندارید، می‌توانید با خرید بلیط اتوبوس، قطار و هواپیما به این شهر زیبای کشور سفر کنید. با ما در سپنجا همراه باشید تا مکان‌های دیدنی اما فراموش شده شهر شیراز را بشناسید.
برای اجاره سوئیت در شیراز روی لینک کلیک کنید.
فهرست جاذبه های فراموش شده شیراز
درست است که شیراز به دلیل داشتن بناهای معروف، در برنامه سفر تمام گردشگران خارجی و داخلی قرار می‌گیرد اما حقیقت این است که این شهر، صاحب مکان‌های دیگری نیز هست که حتی برای برخی از اهالی شهر هم غریبه هستند. ما امروز می‌خواهیم، راوی داستان پنهان این آثار باشیم و آنها را به شما معرفی کنیم تا بعد از دیدن مشهورترین جاذبه‌های شهر شیراز، سری هم به آنها بزنید. در این مورد بیشتر بخوانید…
سروناز
سروناز؛ اسم یک درخت کهن در شهر شیراز است که در گذشته شهرتی جهانی داشت. شاید باور نکنید اما عمر درخت سروناز به بیش از ۹۰۰ سال می‌رسد و شعرای بزرگی چون حافظ در وصف آن شعر سروده‌اند. سروناز یک نام ایرانی است و خیلی‌ها آن را برای دخترشان انتخاب می‌کنند اما بیشتر آنها اصلاً نمی‌دانند این نام ریشه در چه چیزی دارد.
قد این درخت به حدود ۴۰ متر می‌رسد و عمر دراز آن، چیزی از زیبایی‌های آن نکاسته است. سروناز یکی از جاذبه های فراموش شده شیراز است و در طول تاریخ، شعرای بزرگ از آن به عنوان نمادی از راست قامتی و اعتدال اندام یاد کرده‌اند و اشعار زیبایی هم در وصف آن سروده‌اند. منطقه‌ای که سروناز در آن قرار دارد، با بحران کم آبی مواجه است برای همین اندکی از تراکم برگ‌های آن کاسته شده است. ولی با وجود این بحران، سروناز بلند قامت و زیبا هنوز هم در اوج شکوه و زیبایی قرار دارد و شایستگی دیده شدن را دارد. توصیه می‌کنیم، فصل بهار را برای دیدن سروناز انتخاب کنید چون وقتی باد بهاری به بالای آن می‌وزد و شاخ و برگ‌های آن را به رقص در می‌آورد، واقعاً زیبا و دلفریب می‌شود.
امام زاده زنجیری
در سفرتان به شیراز حتماً از مسجد تاریخی و رنگارنگ نصیرالملک دیدن خواهید کرد. اگر به آنجا رفتید سری هم به امام زاده کوچکی که در همسایگی آن قرار دارد بزنید. امامزاده زنجیری یکی دیگر از جاذبه های فراموش شده شیراز است و در کنار مسجد نصیرالملک قرار دارد. این امامزاده یکی دیگر از مقبره‌های شیراز است که توسط میرزا حسنعلی نصیرالملک ارباب قاجار ساخته شده است.
گنبد بقعه دارای کاشی کاری گسترده و ضریح داخل آن از نقره است. نام این امامزاده زنجیری است، زیرا نصیرالملک مظنون به جنایتکارانی بود که با زنجیر به حرم بسته شده بودند، اگر زنجیره پاره می‌شد، دلیل بر بی‌گناهی محسوب می‌شد و مظنون آزاد می‌شد. امامزاده زنجیری یک میراث ملی حفاظت شده است. از جذابیت‌های این امامزاده می‌توان به ضریح چوبی، آینه کاری در ورودی و گچ فوق‌العاده زیبای سقف اشاره کرد.
کتابخانه‌ی ملی شیراز
این کتابخانه در مرکز یک باغ بسیار بزرگ و زیبا بنا شده و درختان و گل‌های متنوع از چهار طرف آن را محاصره کرده‌اند. آب و هوای این باغ بسیار معتدل است و چمن‌ها شب هنگام بوی خوبی را در فضای آن پخش می‌کنند. این بنای زیبا که یکی از از شاهکارهای استاد میرمیران است، در فهرست جاذبه های فراموش شده شیراز قرار دارد و کمتر کسی آن را می‌شناسد.
بنای اصلی دارای یک پلان اچ شکل و غیر متقارن است چون ساختمان عقبی کمی بزرگ‌تر از ساختمان جلویی ساخته شده است. برای دسترسی به سالن مطالعه باید به قسمت پشتی ساختمان مراجعه کرد که با یک زاویه‌ی ملایم از کتابخانه بیرون زده و ستون‌های بیرونی را در بر گرفته است.
جالب است بدانید این کتابخانه دارای یک کافی شاپ بسیار جذاب به سبک پست مدرن است که چشمه‌ای در وسط آن به زیبایی می‌جوشد. شما می‌توانید در فضای آرام و زیبای این کافه بنشینید و از منوی ارزان قیمت آن استفاده کنید. ضمناً گالری آثار هنری در کنار کافه، از دیگر بخش‌های بسیار دیدنی این کتابخانه به شمار می‌رود. این بنا که امروز به عنوان کتابخانه ملی شهر شیراز فعالیت می‌کند در گذشته یک کارگاه نساجی بوده است.
حوض ماهی
یکی از مشهورترین شاعران ایران، سعدی است، آرامگاه سعدی یا مقبره سعدی در شیراز مرکز استان فارس قرار دارد. این آرامگاه در کنار حوضی بنا شده است که سعدی با دست خود آن راحفر کرده است. این حوض به حوض ماهی مشهور است و یکی از جاذبه های فراموش شده شیراز به حساب می‌آید.
از جمله مکان‌هایی که نشانه‌های خلوص آب در آن غالب است، آرامگاه سعدی است که «حوض ماهی» محلی برای تجلی خلوص آب و ریشه باور عمومی به این عنصر طبیعی است. در مورد اهمیت این حوض روایات بسیاری نقل شده است. این حوض یکی از سرچشمه‌های قنات سعدی است که یکی از پرآب‌ترین و قدیمی‌ترین قنات‌های شیراز است. نام قدیم این قنات «پهندژ» (دژ وسیع) بوده که پس از ساختن آرامگاه در کنار آن، نام آن به قنات سعدی تغییر یافته است. علت نامیدن این مکان به نام «پهندژ» وجود دژ باستانی در نزدیکی قنات بوده است.
حوض ماهی سعدی در گذشته مملوء از ماهی بوده اما مردم آنها را مقدس می‌شمردند و هرگز دست به آزارشان نمی‌زدند. همچنین روایت که مردم شیراز، آب این حوض را هم مقدس می‌دانسته و خواصی درمانی مختلفی را به آن نسبت می‌دادند. از روایات این حوض و مقدس بودن آن که بگذریم، بنای بسیار باشکوه و زیبای آن که در قسمت غربی آرامگاه شیخ اجل سعدی قرار گرفته دارد، واقعاً ارزش دیدن را دارد. توصیه می‌شود حتماً آن را ببینید.
عکاسخانه فردوسی از جاذبه های فراموش شده شیراز
عکاسخانه فردوسی را می‌توان یکی از ارزشمندترین جاذبه های فراموش شده شیراز دانست. این عکاسخانه قدمت بسیار بالایی دارد و امروز بخش قابل توجهی از بافت آن ویران شده است. برای همین تقریباً بازدید کننده ندارد و اکثراً به چشم یک خرابه آن را نگاه می‌کنند. عکاسخانه تاریخی فردوسی در وسط شهر قرار دارد و به دست خاندان چهره نگار در جوار ارگ کریم خانی ساخته شده است. شاید تعجب کنید اما بخش اعظمی از اسناد تصویری شیراز، در همین عکاسخانه شکل گرفتند و بنای آجری آن هنوز هم وجود دارد.
می‌دانید میرزا حسن چهره‌نگار که بود؟ این شخص اولین عکاس استان فارس بود و در شهر کازرون، صحافی می‌کرد. نکته جالب توجه در مورد میرزا حسن این است که وی تمام کتاب‌هایی را که برای صحافی تحویل می‌گرفت، مطالعه می‌کرد. نکته جالب‌تر این است که او در یکی از همین کتاب‌ها با دانشمندی از بحرین آشنا شد و تصمیم گرفت برای شاگردی نزد او راهی بحرین شود.
میرزا حسن برای اولین بار در بحرین چشمش به یک قطعه عکس افتاد و راهی هندوستان شد تا هنر عکاسی را فرا بگیرد. او به مدت بیست سال در هندوستان زندگی کرد و هنر عکاسی را به نحو احسنت یاد گرفت. او در این کار به قدری پیشرفت کرده بود که حتی برخی از عکاسان روسی هم برای روتوش نگاتیو، نزد او می‌آمدند.
خانه میرزا حسن چهره نگار
یکی دیگر از جاذبه های فراموش شده شیراز ، خانه تاریخی میرزا حسن چهره نگار است. این خانه که یکی جاذبه‌های توریستی شهر به شمار می‌رود، بنایی ساخته شده از چوب‌های ساج هندی و سقفی منقش شده با عکس‌های با ارزش شیراز قدیم دارد. خانه میرزا حسن در بازار وکیل شمالی و در مجاورت طاق اسکورو قرار دارد.
در سقف زیبای این خانه می‌توان عکس‌های بسیار جذابی از حافظیه، تخت جمشید، مقبره شاهچراغ، شاهان قاجار و حکام شیرازی که متعلق به بیش از ۱۰۰ سال هستند را مشاهده کرد. متاسفانه این بنای ارزشمند این روزها به دست فراموشی سپرده شده و در حال نابودی است.
سخن آخر…
در این مقاله با برخی از با ارزش‌ترین جاذبه‌های تاریخی شیراز مثل خانه‌ی میرزا حسن چهره نگار و حوض ماهی سعدی آشنا شدید. جاذبه‌هایی که حتی توسط مسئولین میراث فرهنگی هم به فراموشی سپرده شده‌اند. ما از شما مسافران شهر شیراز می‌خواهیم که به آنها توجه کنید و دوباره اسم آنها را در فهرست جاذبه‌های توریستی شیراز زنده کنید. اگر می‌خواهید تجربه‌ای خاص و متفاوت از سفر به شیراز را برای خود رقم بزنید، حتماً از این جاذبه‌های فراموش شده دیدن کنید.
